Herkesi sarmalar kaderin kolu,
Bundan kurtuluşun olur zannetme.
İyi, kötü, doğru ve yanlış yolu,
İnsanın kendisi bulur zannetme.
Gönlünün nefsinin hevesleri var,
Onlar her yanını her an sararlar.
Yaşandıkça görülüyor zararlar,
Günahlar mutluluk verir zannetme.
Göğsünü daraltan duygunun seli,
Kamçı yemek gibi sabrın bedeli,
Kalbin hakikat yolunda pişmeli,
Kıvama gelmeden durur zannetme.
Doğru yolun dikenlidir her yanı,
Acıyla çileyle yakar insanı,
Sabrettikçe büyür takva fidanı,
Cennet öyle kolay gelir zannetme.
İnce düşünerek yaşanır hayat,
Sevgiyle yoğrulur bu maneviyat,
Nefsini tatmin mi eylemek heyhat.!
Dünya üzerinde olur zannetme
.
Herkesi sarmalar kaderin kolu,
Bundan kurtuluşun olur zannetme.
İyi, kötü, doğru ve yanlış yolu,
İnsanın kendisi bulur zannetme.
Kayıt Tarihi : 22.7.2006 17:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Çiftci](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/07/22/zannetme-9.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)