Ömür Zanneder... Şiiri - Mehmet Şahan

ÖMÜR ZANNEDER…

Ar denen aynaya küskünse kişi,
Yüzündeki yaşı yağmur zanneder!
Edepten, hayadan yoksunsa kişi,
Gözündeki kaşı mamur zanneder!

Ne haya eder ne utanır elden,
Bülbül bizar olur usanır gülden!
Öyle laflar, sözler çıkar ki dilden,
Sözündeki taşı hamur zanneder!

Siyahla süslense alı beğenmez,
Dikene seslense dalı beğenmez,
Yal ile beslense balı beğenmez,
Ağzındaki aşı çamur zanneder!

Pardonu, meğeri kulu andırır,
Toplamda değeri pulu andırır,
Sırtında eğeri çulu andırır,
Eğninde kumaşı samur zanneder!

Sel olsa ovada çağlayıp akmaz,
Kor olsa tavada kendini yakmaz!
Her zaman havada önüne bakmaz,
Omzundaki başı dumur zanneder!

Yüzündeki kara ben imiş güya,
Gözündeki yara ermemiş rüya!
Sözündeki dara görmemiş riya,
Özündeki na’şı umur zanneder!

Şahan der insanda yok ise hayâ,
Kırk defa yıkasan hep kokar maya!
Nefsinin gözüyle bakar dünyaya,
Anlamsız telaşı ömür zanneder!

MEHMET ŞAHAN
18.06.2017-İstanbul