Yüreğimden bir çakıltaşı çalıp, sessizce kaçmaya çalışan zangoç!
Az kalsın, sonsuzluğun katedraline es vuracaktı aryalar..
Başını kaldırsaydın sen de görecektin.
O es’lerin yanına bir “nü ben” yakışırdı ama
Tenha bakışlarda kopan fırtınalar,
Sanırım relç etti parmaklarımızı,dokunamadılar...
Bir sonraki sefere; yere saçılan renkleri, cebindeki yağmur sularıyla karıştırmak için;
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda