Fallarla kavga eder, hep zanlara bakarmış
Bir burçmuş, bir susmuş ''Yengeç'' hikayede
Ah be dünyam, herkes edebinden sanarmış;
Meğer hatîbin lâl, dinleyicin sağarmış!
Ay ışığı görülmüş köz kokulu fincanda
Tohum filiz verir adı olur gonca
Ah be dünyam şu kurak su kuyusunda
Bir damla suyuna hasrettir bu yonca
Sen hani birini çok sevdiğini sanıyorsun
Bense senin nasıl sevildiğini anlamanı
Ah be dünyam hep bu zan ile yakıyorsun
Hem yananı, hem de yakmadım sananı.!
İçin yanıyor, biliyorum ruhun daralıyor
Can takviminden kopuyor sonu sonsuz yaprağın
Ah be dünyam bende bir sen yok oluyor;
Ne elin uzanıyor, ne de bir kılın kıpırdıyor!
Güzelliğinle kandırıp, düşlerinle oyalıyorsun
Ama tanımazlar seni, bilmezler ki yerini
Ah be dünyam kimden saklanıyorsun?
Yıldızlar sokağında ''Bulut''lar değil mi komşun?
Kayıt Tarihi : 21.9.2017 01:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!