zAN Şiiri - Mustafa Yaralı

Körlüğümü görmeden,
Elde kusur var sandım.
Kibri yere sermeden,
Tevazuu ar sandım.

Onu bunu karadım,
Her dem suçlu aradım,
Hep gıybete yaradım,
Kınamayı kar sandım.

Nimet dolup taşarken,
Boyumuzu aşarken,
Nemrut gibi yaşarken,
Cennetleri nar sandım.

Süt vermezse ineğim,
Yan yatınca bineğim,
Sıkıştıkça yüreğim,
Dünyaları dar sandım.

Has bahçeye girdiler,
Has gülleri derdiler,
Buket yapıp verdiler,
Onu tümden har sandım,

Bendeymiş şuursuzluk,
Kusurmuş kusursuzluk,
Huzurmuş huzursuzluk,
Bilemeden bar sandım.

Elim yüzüm çizilmiş,
Yivler setler dizilmiş,
Bahaneler dizilmiş,
Yaralıyı yar sandım.

24.09.2010…Mustafa YARALI