Zamparalık Destanı Şiiri - Tercan Keskin

Canım cicim ayları yok benim mevsimimde
İcraat da olmalı sözle yetinmiyorum
Aşk narına yanmaktır arzum da hevesim de
Yakan ateş olacak közle yetinmiyorum

Ne düşünsem söylerim tarzım değil kinaye
Başka bir tat aramam zevk olmalı tek gaye
Kız tavlama kitabı dersi falan hikaye
Teoriyle kitapla tezle yetinmiyorum

Utanmak nedir bilmem üç beş astar yüzlüyüm
Alenidir her işim epey açık sözlüyüm
Zamparalık babında katıyım aç gözlüyüm
Tavuğu kenara koy kazla yetinmiyorum

Bazen birkaç güzel söz bazen dua alarak
Aşk fakiri gönlümü cennetlere salarak
Yapıyorum bu işi kutsal görev bilerek
Yolum iniş olacak düzle yetinmiyorum

Birinin gözü varsa onda sıram olacak
Ne evetçi ne asi birazcık ram olacak
Güzelliği endamı her yeri tam olacak
Keman gibi kaş mühür gözle yetinmiyorum

Değeri eksilir mi koklamakla altının
Kıymet bulur benimle ey güzel yufka tenin
Benim olması gerek üstünün ve altının
Yatacak yumuşak bir dizle yetinmiyorum

Oturduğu mevkide hayli namlı olmalı
Gül cemalinden yana epey zamlı olmalı
Oturup kalkışıyla ihtişamlı olmalı
Kalbi iyi olsa da gizle yetinmiyorum

Seçeceğim hatunu güzelce bir süzerim
İki bakıştan sonra iş çıkar mı sezerim
Çorabı çıkarmadan düğmeleri çözerim
Malumdur sonrası bu hızla yetinmiyorum

Kadın kurnazsa aman korkacaksın vallahi
Yakayı kaptırırsan ters giyersin külahı
Ya tank ya da havandır bu mesleğin silahı
Tetikle arpacıkla gezle yetinmiyorum

Yapacaksan bu işi hilafın olmayacak
Yazdığın şiirlerde ithafın olmayacak
Evlilik mi tövbe de zifafın olmayacak
Birine bağlanamam azla yetinmiyorum

Aşktan yana fazlaca alıyorum yükümü
Mevsim bazen ilkbahar bazen yaprak dökümü
Zamparalık tahtından sökemezler kökümü
Üçü beşi geç on beş kızla yetinmiyorum