Zamlar Şiiri - Muhammed Emin Yıldırım

Bir zamanlar zam geldi memlekete,
Doların yükselişi ardına sete sete.
Alım gücümüz düştü, maaşlar eridi,
İnsanlar düşündü, ne yapalım diye.

Zamlar geldikçe geçim zorlaştı,
Yoksulluk had safhaya ulaştı.
Kalkınmak bir hayal oldu,
Her geçen gün acılar arttı.

Kimileri fakirleşti, kimileri zengin,
Zengin daha zengin olurken, fakir daha çaresiz kaldı.
Enflasyon fırtınası kopsa da,
Zamların ardı kesilmedi bir türlü.

Her yerde zam, adım başı zam,
Koltuk bile arttı, bu memlekette zam olmadık yerde kalmadı.
Zam geldi geçti, gelemeyenler ne yapsın?
Bir başlarına kalamayanlar, nereye sığınıp duracak?

Zam zam dünya dünya, hep bir ağızdan,
Zamların ardına düşen halk, tamir ettiği eski malını doldurup duranlar.
Derler ya "güçlü çaresizlik içinde, zayıflar zayıflık bürüsürken",
Zamlar birer tokat gibi indi, işte böyle geldik bugünlere.