Zamirim Şiiri - Habibe Merih Atalay

içi doldurulur zamanla tüm boşlukların
öyle masum görünüyorsun ki sevgilim
sevgin batıp çıkar dalgaların arasından
sevgilin yitip gider şefkat bağrında bağın
kes yapıştır tablo orkidelerin
gökyüzünde sanki birer buluttular #
böyle bir yalnızlık görülmemiştir
kıvrımımdaki akdenizsin
okşanıyor dizlerindeki akşam
soluyor veda busemiz
dökülüyor sinesine vazosunun
hayal edebilmeyi hayal ediyorum

gözbebeğinim o an
gözbebeğinim o an
gözbebeğinim