Zambaklar Dargın Bana Şiiri - Gündüz Aydın

- 1 -
Zambaklar açtı gülüm, sen gelmedin mayısta
Gitsin artık bu ayaz, yorgun şafaklar yasta
Gel be güzel, sevdiğin,hasta diyorum, hasta

Bu sabah usulca gel, kapım açık beklerim
Zambaklar dargın bana, resimlerin koklarım

Vakit hızla dolmakta, isyan edesim gelir
Sensiz olan diyara, çekip gidesim gelir
Gelir diyorum sana, benim derdim, kim bilir?

Emanetin kumruyu, yüreğimde saklarım
Zambaklar dargın bana, resimlerin koklarım

-2-
Mayıslarda kar da var, ateş de var, kül de var
Yıllarım zindan gibi, dört tarafım dört duvar
Gönül sığmaz kabına, can kafesim dar mı dar?

Ayrılığın nedeni, nedir bilmek isterim
Zambaklar dargın bana, sana gelmek isterim

Spil Dağı yol vermez, uçurumda kaldım ben
Gediz desen kurumuş, susuzluktan soldum ben
Gittiğin o mayısta, senle birlik öldüm ben

Derdimi dinleyen yok, orda kalmak isterim
Zambaklar dargın bana, sana gelmek isterim

-3-
Bu sabah zambakların boynunu bükük gördüm
Perişan ve dağınık, saçını dökük gördüm
Nazlı nazlı bekleyen, kumruyu yıkık gördüm

Nedenini bilmedim, artık bilmek istemem
Zambaklar dargın bana, seviyorum diyemem.