Zambaklar Şiiri - Müjdat Çiftçi

Hayatın tadını alamıyorum,
boğazıma düğümleniyor sigaramın dumanı,
sanki mazimi çekiyorum içime,
savurduğum duman sen.
içime ciğerime işleyen nikotini hasretin.

hasretini hep içimde saklıyorum,
hiç çıkarmayacakcasına,
bir sigara daha yaktığımda kahroluyorum,
o zaman öndüresim gelmiyor sigarayı,
dumanmı gözümü yakıyor,yoksa
yoksa senimi özleyipte ağlıyorum anlamak zor.

senin özlemin hiçbirşeye benzemiyor,
bazen unutuyorum bazende hiç çıkmıyor aklımdan,
ela gözlerin.
gözlerini düşündükçe çıldırıyorum,
yanına ışınlanmak istiyorum,
sana sarılmak, sarılmak, sarılmak.

sarılıp hasretini gidermek,
öpmek güzel dudaklarından,
seni sevdiğimi söylemek,
fısıldamak kulaklarına seni özlediğimi,
yılların verdiği acıyı eritmek,
parçalanmış kalbimi sana toplatmak geliyor içimden.

senin vereceğin suyu içmek istiyorum,
her yudum ıslatınca boğazımı,
o zaman anlıyorum senin değerini,
hep yanımda olmanı istiyorum,
araya yıllar yollar girsede,
bu dünyada,ahirette,karanlıkta ve aydınlıkta,
yalnızca sen olacaksın.