Zambak seslendi laleye
Lale kızardı,
Kapandı yüzüne.
Pespembe oldu yanakları
Koştu bahçesine
Boyandı beyaza
Saklandı dallarına
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Zambak, lale mi
Soğan sarımsak mı ?
Tabi ki soğan, sarımsak :))
Toprağın verdiği ceza bir lütuf aslında...
Eğlenceliydi...
Tebrikler
Şiir tiril tiril... Tılsımını ruhuna giyinmiş bir shirbaz elinden çıkmış gibi... Tebrikler...
Teşekkür ederim.
Değerli yorumunuz için
Saygı ve esenlikle kalın
Toprağa saygı çok ama çok güzel bir şiir harika bir anlatım Kutlarım saygı ve selamlar efendim esen kalın
Çok teşekkür ederim...saygılarımı sunuyorum..
Anlamlı bir şiirdi severek okudum tebrikler ederim saygılar
Teşekkürler üstad,,,
Katledilen toprak değil ağaç değil oysa geleceğimiz bir farkına varabilsek
ama insan işte en zalim canavar
.
.
Doğa anlatıyor kendini, (sel ile, yangın ile, deprem ile)....daha nasıl anlatsın...
Lakin doyumsuzluk, açgözlülük hiç bitmiyor..
Esenlikler
Bir kucaklayan olmalı..
Sarıp sarmalayan
Yeniden...
Yoksa "yozlaşıyor!"
Git gide uzaklaşıyor "akrabalar", dostlar bile birbirinden..
İyi toprak var... Ortak zemin..
Yenileyen, kucaklayan....
Tebrikler Taylan Bey.
Teşekkür ederim.....yanan toprak anısına arşiv den saygı duymak istedim...
Saygılarımla.. hürmetler
Çok güzel siir allahin selameti üstüne olsun sağlıcakla kal sağlıkli çok yaşa selamlar sevgiler sayğılar
Teşekkür ederim üstad....hayat yanıyor, toprak yanıyor....saygı olsun ..
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta