Zambak seslendi laleye
Lale kızardı,
Kapandı yüzüne.
Pespembe oldu yanakları
Koştu bahçesine
Boyandı beyaza
Saklandı dallarına
Zambak korktu bir an
Olup bitenlere
Renkten renge girdi yüzü
Masum şaşkın bakışlarla
Döndü koşarak tarlasına
Soğan yaklaştı zambağa
Kiskanarak baktı
Sonra sarmısak geldi
Kol kola girdiler birlikte
Başladılar dedikoduya
Sonra....
Kıs kıs güldüler laleye
Toprak ceza verdi onlara
Biri ağladı yıllarca
Biri saldı koku günlerce
Zambak tebessüm etti
Koştu saksıya oturdu
Lale enfes bahçesinde
Renk cümbüşü içinde
Herkes hür, herkes neşe
Varolsun ....çok yaşa toprak anne..
mtu.....2020
Kayıt Tarihi : 31.7.2021 22:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
( toprağa saygı )
![Taylan Uzar](https://www.antoloji.com/i/siir/2021/07/31/zambakgiller.jpg)
Soğan sarımsak mı ?
Tabi ki soğan, sarımsak :))
Toprağın verdiği ceza bir lütuf aslında...
Eğlenceliydi...
Tebrikler
Teşekkür ederim.
Değerli yorumunuz için
Saygı ve esenlikle kalın
Çok teşekkür ederim...saygılarımı sunuyorum..
Teşekkürler üstad,,,
ama insan işte en zalim canavar
.
.
Doğa anlatıyor kendini, (sel ile, yangın ile, deprem ile)....daha nasıl anlatsın...
Lakin doyumsuzluk, açgözlülük hiç bitmiyor..
Esenlikler
TÜM YORUMLAR (7)