Bütün serçeler ağladığı zaman
Süt veren annelerden öğrendiğim beyaz bir zambaktı zaman.
Ben önceden bir gökyüzü çizerdim güneşin yanına.
Çocukluğumu ve annemi.
Erik ağaçları büyük asfaltlar kuş yuvaları.
Öte de çingene kızları...
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta