Zaman anlamını yitiriyor.
Ömrümüzün akrebi ve yel kovanı birbiriyle savaştayken.
Pazarlar pazartesileri katlediyor,
cuma cumartesiyle daha erken buluşmak için hayatına son veriyor,
bir takvim yaprağının ucunda intihar ederek.
Dün şimdinin düşmanı, şimdi geleceğin.
Bir an önceler, kurbanı oluyor ecelin.
Bu savaş sürmeye devam ederken hoşlukla
Bir insan can çekişiyor bu amansız boşlukla
Hatırlamaz gecesi gündüz olanlar mutluluğun hissini. Sadece düşünüp dururlar ruhunda ki karanlığın isini.
MİHRİBAN SAYDAM
Mihriban Saydam
Kayıt Tarihi : 10.2.2020 13:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mihriban Saydam](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/10/zamansizlik-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!