Hayatı bir çerçeve yap
Ve
Nihayetinde
Asarsın bir gün bir duvara
Zamanı gelince,
Umudu da unut gitsin
Ve
Sen onun
Ne vakit umrunda oldun ki
Yolunu gözetliyesin,
Dünyayı da boş ver
Ve
O sensiz de
Bir kereliğine geldiğin
Hep dönüp duru/yo/r zaten,
İnsan dediğin de
Ve
Velhasıl
Nedir ki görüntüden gayrı
İpin ucunu çoktan kaçırmış birçokları,
Yaşam işte
Ve
Nihayetinde
Sana geriye ne kalıyor
Nefes al soluk ver ta zamansızlığa kadar...
* Berlin, 17.11.2023 *
Talat Özgen
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 17.11.2023 16:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!