Zamansızlığa Aydınlanmak

Bireysel olarak kendi düşüncelerimizi yazmıyoruz.
Sadece yaşıyoruz ve düşüncede yaşarken aşabiliyoruz.
Yaşadıklarımızı bir dilde anlatma sanatıdır yazmak.
Bizlerde düşüncelere düşerken, bir yazıdan ibaret değil miyiz?
Harflerimiz ise hayatımız.
Yaşarken çoğu zaman,kendi harflerini unutuyor insan bilmedik harflere geçiyor.
İşte iki cihan hayat gibi düşüncenin sonsuzluğunda buluşabilmek.
Hayat yaşamak, sonsuzluk gerçeklik gibi. Düşünceyi anlama sanatı.
Her zaman sonsuz gerçeklik sahteliği yok eder.
Bunu yürekten düşündüğünüzde gerçeği sonsuz görürsünüz.
Üstelik her sahteliğin içinden gerçeklik yüreğinize girer.
Sonsuz görmek, sonsuzluğun bittiği, düşüncenin bittiği,
sonsuzluğun o an size saniye olduğu andır.
Tıpkı sonsuz karanlıkta kendine yansır gibi aydınlık bakışlarından kendine dokunmak.
Yada karanlıkta sabahı yaşar gibi.
Kendine ait bir zamanda zamansızlığa aydınlanmaktır o.