ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Neşe keşke bulaşıcı olsaydı öğretmenim bir kişi yeterdi dünyayı neşeye boğmaya.
Doğa oysa bize her an doğruyu gösterecek bir olguyu zaman sosuyla sunar.
Anlar mıyız?
Anlamış olsaydık böyle mi olurdu dünya...
'Öyleydi Zaman' şiirimden bir kısmını anımsattı bana şiiriniz;
"Hayatı kavrayış şeklimiz gözlerimizin bakışlarındaki iklimde yaşayamıyorlardı,
Her görememe veya direniş ayrı bir deneyimdi,
Keşfe yürümeye gerek kalmayacak tek öğretici yaşananlar bunlardı sanki;
Sabır, eda, ölçülü sevgi ve saygı ne ki!
Alabora olmak veya alabora etmek tercihi,
Hayatın arkasında bıraktığı çizgilere bile aldırmıyordu,
Önder; etkileme/esinleme duvarının kıyısında bekleyişine devam etse de,
Her şeye rağmen bakışları sessizliğindeydi,
B/öyleydi zaman!"
Çok başarılı şiirler yazıyorsunuz ve ben çok beğenerek okuyorum ve şiire doyuyorum adeta. Saygılarımla.
Şiir şiir olunca insan hem dizeleri ve hem de yazan kalemi
doyasıya alkışlamak istiyor. Eylül rüzgarı ve suyun dağılan saçları,
sulara düşen aydınlık, varsın düşünsün zaman, varsın vakit
çok geç desin geçen yıllar, insan zamanı ruhunun derinliklerinde
anlayacaksa böyle anlar....
Geldi bizim ile aşk verdi gönlümüze o doldurdu bir şems vakti dua dua içtik dedi Deliler Şeyhi
Yüreğinize sağlık
Muhteşem bir gözlemden mecazi yaklaşımlarla insan hayatına ne kadar güçlü göndermeler var....
Hayatta böyle değil mi öğretmenim?... Hep durgun sularda, sütliman havalarda yaşamıyoruz... Tıpkı doğa olayı gibi beklenmedik gelişmeler yönlendiriyor hayatımızı, kararlarımız, sağlığımızı, huzurumuzu...
Önce gelişmelerin olumsuzuna çare üretmeye, çözüm aramaya çalışıyoruz... Onlar bizden hızlı davrandıkça bazen 'hayat havlu atıyoruz'....
Bir şiirimde böyle zamanlarımı dile getirmiştim...
"Sorunlarım arttıkça,
Ben onlara yetişemedikçe,
Aklıma mitoz bölünme geliyor!
Ama sorunlarım?...
Onlar,
Benden önce davranıyor!"
İşte doğanın uyumu da belki burada... 'Güçlü olana uyarsanız, daha küçük hasarlarla atlatırsınız sorunları...'
Ama insanın aklı ve duyguları da var... Yaşananlardaki mantığı sorgulayan, kırılganlıklarını onarmaya çalışan....
İmgelerle gizlenen kırgın ve çok nahif bir yüreğin, masalımsı bir anlatımla 'fabl' tarzında yazıldığı, hayat dair çok şey öğreten lirizmi yüksek bir şiir...
İçtenlikle kutlarım Hümeyra Öğretmenim.... Sevgilerimle......
Zamansız zamanların şiiri çok şirindi, beğeniyle okudum, kutluyorum Hümeyra hanım...
Gelmeye görsün bir kez, arsız hırsız edasıyla kapıdan kovsan bacadan girer gibi,
hani çok sevdiğimiz saçlarımıza aklar düşer gibi,
yapraklara sarı kırmızı düşüverir, hazan vurur, hüzün vurur...
Bağ bozumudur artık kışın habercisi,
gah yazdan bir gün, gah kıştan bir merhabadır Eylül
Sularda kendini gösterir rüzgar, saçları savurup, raksıyla harelenir, gazelleri katıp önüne...
Geçmişe bir merhabadır kulaklara fısıldayan, anılar girdabında tatlı bir tebessüm, büyüleyici rayihasına hapseden...
Su ışığa keser, kamaşır ışığın gücü...
Kutluyorum Hümeyra Hanım...
Kaleminize yüreğinize Selam olsun...
Saygılarımla...
Merhaba Sevgili Hümeyra öyle içten ve sıcacık ki anlatım diliniz, bir uçurtmanın kanadına asmak istiyor insan kendini.
sevgimle ufkunuza selamlar
EYLÜL/DE GEL/Dİ…
Eylül/de gel/di mi?
Aslında bu tür yazılan kelimeler çok hoşuma gitmiyor. Ben de, her nedense böylesi bir kullanımı tercih ettim bu seferlik.
Sanki bir şeylerin üzerine perde çekmek veya eskilerin sanatlı kullanımının şekle yansıması gibi farklı bir anlatım seçeneği havası veriyor insana.
Tevriye, kinaye ve benzeri sanatlar misali…
“Eylülde gel” mi?
“Eylülde geldi” mi?
“Eylül de geldi” mi?
Sonbahar denildiği zaman ilk akla gelen ay kesinlikle eylül’dür.
Bir yandan bolluk, bereket ayı, yani bağ bozumu zamanı; bir yandan tabiatın elbise değiştirdiği ay. Canlılığını yitirip dökülme, hayattan silinme, göçüp gitme, tükenme ayı.
Bu ayda gün kendini farklı gösterir.
Bir bakmışsın, yazdan artan güzel bir gün. İnsanın içini ısıtır, bir bakmışsın kışa atılan ilk adımların karamsarlığı, puslu, sisli, yağışlı, karamsar ve soğuk bir havanın insana yansıyan bedbinliği, hodbinliği…
Bir rüzgâra kapılan ruhun hafifliği.
Gün ışıltılarının ruhu aydınlatan şuleleri.
Gönlü şenlendiren parıltılı rüzgâr halkaları, adeta hareleri…
Aşka vakit gerçekten çok mu geç?
İki göz, iki gönül, bir hevesle iki okul kaçağı olsa ne çıkar?
Zamanı değil mi diyeceğiz, yoksa zamansız sevmenin zamansızlığını yaşamak mukadder mi diyeceğiz?..
Bence ne olursa olsun, gönülleri okşayan, sularda hareler bırakarak ruhları serinleten sevda esintilerinin zamanı olmamalı.
Abartılı (mübalağalı) bir benzetmeyle ölürken bile kelime-i şahadet getirir gibi, son baharın ilk ayında gönülden sevmenin, kalben aşkı yaşamanın sözle (şiirle) ifade edilmesi, kelimelerin aşkla dile gelmesi, getirilmesi, hem günün, hem sonsuz geleceğin ilk adımı “insanı sev” düsturuna uygunluğu ile birebir örtüşüyor.
Varsın’su ışığa kessin’.
Varsın rüzgârın gözü kamaşsın.
*
Kutluyorum, değerli Hümeyra Hanım Öğretmenim.
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.
Hikmet Çiftçi
09 Ekim 2017
Çok sevimli bir şiir dili. Suyla eylül rüzgarının oynayışı ne güzel.Fakat şiirin vermek istediği mesaj çok daha özel. Zamansız zamanlar.... Zamanlar hep zamansızdır aslında...Bizim işimiz bulunduğumuz anın tadını çıkarmak Veya zamansızlıklardan zaman yaratmak... Yüreğine sağlık can arkadaşım...Her şiirin gibi bunu da büyük keyifle okudum... Kutluyorum içtenlikle ve sevgimle...
Eylül hüzündür. belki yüreklerdeki hüznü dağıtabilmek için rüzgarıyla, serinliğiyle ara sıra sepeleyen yağmurlarıyla gönülleri şenlendirmeye mi çabalıyor acaba? umut bu ya... Yüreğine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta