Ben yeniden çocukluğumu yaşamak istiyorum
Hem de doyasıya…
Günlerin bir türlü bitmek bilmediği,
Akşamların kırlangıç çığlıklarıyla şenlendiği o zamanlarda
Muhteşem akşam üstlerinde..
Çeşitli çocuk oyunlarının oynandığı o sokaklarda…
Aklımızda, çocuk ruhumuzda hep kazanmak vardı,
Yahut derslerden yüksek not almak
Dualarımız hep bunaydı
Annemin ‘’ hadi artık eve gel’’ demesiyle biten bir gün
Ve ertesinde yeniden yaşananlar ne güzeldi…
Sevgi vardı,saygı vardı,kardeşlik vardı
En önemlisi dostluk vardı,insanlık vardı.
Akşamları yapılan o tadına doyulmaz dost sohbetlerinde,
Her müşküle çözüm vardı
Sevinçlerin,üzüntülerin paylaşıldığı her şey,
Bir ahenk içindeydi.
Şimdi..
yorgun zamanlar,yorgun hayatlar,yorgun insanlar
Hafta dediğin bir gün gibi
Zamanla yarışmaktan,yaşamayı unutmuşuz
Hepimiz
Aslında biz şanslı çocuklardık
Fakirdik,belki paramız da yoktu
Ama mutluyduk,umutluyduk
Günlerin getirdiği zaman tünellerinde.
04.02.2015
Lütfiye Serap KurkuzKayıt Tarihi : 13.4.2015 12:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!