Zamansız Zamanlar Şiiri - Togan Kayalı

Hep saat mi ilerlediğinde çikar umutsuzluk yoktan yere?
Yoksa her zaman var olani mi bu saatlerde fark ediyoruz?

Hep saat ilerlediğinde mi doğar pişmanliklar? Yoksa susturduklarimiz, sustuklarimiz, susturamayacağimizi bildiklerimiz ya da sonradan susmamaya karar verdiklerimiz mi eşlik eder geceye, sabaha ya da saat geç olmuş herhangi bir zamana?

Hep saat ilerlediğinde mi aci gelir geçen zamanin gürültüsü yoksa saatin acimasiz tik taklari bu saatlerde mi daha gürültülü olmaya başlar?
Hep saat ilerlediğinde mi büyür korkularimiz? Yoksa biz mi göremeyiz onlari

Zamani, zamanli zamansiz düşününce daha mi zamansiz aklimiza gelir tüm zamaninda düşünmediklerimiz ya da tam da zamanında düşünmeyi bıraktıklarımız?

Tam bu saatte bu dakikada bu anda

Bu anda

Hep saat ilerlediğinde mi böyle değişir yaşamak yoksa her şey için saat çoktan ilerlemiş midir?