Zamansız Zaman Şiiri - İsmail Dinçer

Zaman zamana uymadı
Zemin,yanlış zamanda kuruldu
Bir kasırga esti
Her şeyi yıktı geçti
Bir sel geldi,sildi süpürdü
Akıl,zamansız zamanda yoruldu
Gönül ne olduğunu anlayamadı
Bir o yana döndü,bir bu yana
Bir bilinmezde,şaşırdı kaldı
Zaman ötesinden gelen sevgi
Zamansız zamanda,
Zamana sığamadı
Bir gönüle sığmaya çalıştı
Onu da yaktı,zamanı da
Beden taşıyamadı sevgiyi
Gözler yorgun düştü güzellikten
Kör oldu sevginin ateşinden
Zamanda,zeminde karıştı gitti
Bir sevgi ki,sardı,her anı
Zamanı da eritti,zemini de
Bir sevgi,yaşanıyor ki gönülde
Zamanda boş geliyor,zeminde
Bir sevgi,ısıtıyor ki bedeni
Zamanı da bitiriyor,zemini de
Zamansız zaman yaşansada
Gönüldeki sevgi sarsın zamanı
Son nefes verilsede
Dudaklarda tebessüm kalsın.