Zamansız Zaman Şiiri - İbrahim Ozan Vural

Sen, namludan çıkan ilk mermiydin.
Bendim tek hedefin...
Vurdun, vurdun ama öldürmedin.

Bekledim...
Bekledim ama gelmedin.
Belki de hiç sevmedin.

Bende her güne fazladan bir saat ekledim.
Ve yıllar geçti...
Zaman, hasretime kafa tutar oldu.
Bugün bir saat, tam bir yıl ediyor sevgili.

Kızmadım, gücenmedim.
Belki de böyle olmasını kendim istedim.
Artık sakallarıma beyazlar düşüyor.
Ve bugün bir saat, bir ömür ediyor.