Zamansız çıktığın dönülmez yolculuğunda,
Binlerce dostun yas tutmuş, genç/yaşlı arkanda.
Senin yaşında giden yok, hepsi ilkbaharında,
Çıktığın tüm maratonun yarım kaldı oğlum.
Ben ki yaşlı bedenle yarım kaldım, sen yoksun.
İçine düştüğün derin bir kuyu, kahrolsun.
O kuyu ki, saçtığı zehri, kendinde bulsun,
Geleceğine meydan okumasaydın oğlum.
Senin yerine her gün bin defa ben ölseydim.
Buz gibi kara taşa sarılıp, senin için yatsaydım.
Toprak yığını altından kadere haykırsaydım,
Kuruyup giden kanına kan olsaydım oğlum.
Kayıt Tarihi : 3.9.2011 12:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!