Zamansız yanan bir ateşin ortasındayım

Zamansız yanan bir ateşin
Ta ortasındayım sanki
Ve avuçlarımda kızıl kor taneleri.
Önce eridi buzları yüreğimin,
Sonra savruldu külleri.
Zamansız açmış bir çiçeğin,
Zamansız kurumasıydı.
Belki sönmüş bir volkanın
Zamansız patlaması.
Sarhoş ayık arası,
Hayalle rüya arası,
Uykuyla uyanıklık arası,
Yarı mahmur bir şeyler miydi yaşanan,
Yoksa yaşamın ta kendisi mi?
Sahillerinde miydim yaşamın,
Yoksa tam ortasında mı?
Bir bilmece olmalı yaşam
Her çözümde yeni bilmeceler çıkaran.
Ben kendi çapımda,
Her ne kadar küçük olsa da;
Nedensiz nedenlerle sorgularken yaşamı,
Sorgusuz sonuçlarda yaşayanlar hayatı,
Tutuvermişler yaşamın köşebaşlarını.
Kala kala,
Arka sokaklar kalmış bana.
Ve,
Zamansız olgunlaşmış bie meyve gibi
Yere düştüm,duramayıp dalımda.
Kendi çapımı katlayıp koydum bir tarafa,
Hayatın neden-sonuç ilişkisini,
Arka sokakların
Enleminde,boylamında irdeliyorum şimdi.