Zamansız Yağışlar Şiiri - Erdem Demirkol

Camları sarsan şimşeklerle uyurdum ben.
Suskunluğum kadar ürkütücü.
Ağustosta dolu yağdığını bilirim ben,
Gözyaşlarım gibi güçlü,
Ve onlar kadar sebepsiz.

Bardaktan boşanırdı avuçlarıma yağmur.
Ağlamak kadar olağandı ıslak sokaklar.
Güneş kadar zamansızdı huzur.
Çocukluğumdan kalma bir hatıradır memleketim.
On sekizimde kaldı, o gözleri sevdiğim.

Ağustosta kar yağdığını bilirim ben.
Say ki saçlarıma düştüler.
Hayatımı örttüler sanki,
Bembeyaz bir kefen gibi.
Gençliğimi savurdular gökyüzüne,
Sonbaharda yapraklar gibi.

Beni benden aldı zamansız yağışlar.
Ayakkabılarımın altında kaldı,
Çocukken oynadığım çamurlu yollar.
Herşey gibi seni de çaldı,
Ömrümü tüketti bu zamansız yağışlar.

(03.02.2003-Hadımköy-İST.-saat:11.45)