Zamansız Vakit Şiiri - Fatih Han Koçer

Yari yar olanın yar ile başlar dili
Bu sevda narına düştüğün vakit
Aşıkların cümlesine dediler veli
Aşkın badesini içtiğin vakit

Bu köprünün hep tüter dumanı
Dinledim gönlümü budur gümanı
Yarın mahşer günü ahir zamanı
Sönmez ateşin gönülleri yaktığın vakit

Cümle aşıkların budur tutkusu
Olmaktır muradı bir elmanın yarısı
Sevda çekenlerin gelmez uykusu
Bu ataşın közüne düştüğün vakit

Himmet eyle pirim yolu yolsuza
Herkese acı da acıma arsıza
Güvenme kendini bilmez akılsıza
Bırakır seni bir çukura düştüğün vakit

Aşık bilir ineceği durakları
Dillendirir gönüldeki merakları
Eker bir gün biçeceği toprakları
Suyu garip güle kattığın vakit

Ne dedimse bir yana yaz
Bazen güz olur bazen yaz
Sana gül sümbül bülbül az
Sevdanın zehrini içtiğin vakit

Doldurdu badeyi zehrini sundu
Sinesi gözümde gülistana döndü
İç dedikce rüyam derine daldı
Biter sanma hayal gözün açtığın vakit

Her şey onun adıyla başlar bir Allah
Sonrası Fatih'te gizli sırdır Eyvallah
Hak eden çeksin hem vallah hem Billah
İçin rahat etsin ciğerim deştiğin vakit