Zamansız Sonbahar Şiiri - İmran Tekin

yine zamansız geldin geçtin sonbahar
yaşadığım dakikalar bir yaprak misali
düştü yüreğimin sevda toprağına
sanma o toprak bereketli
benim toprağım çorak
benim toprağım bitap
bir sonbaharda gördü gönlüm; sevdi.
ve yine bir sonbahardı sevgimi yıktın
yere düşen her sarı,her kuru yaprakla
senin hayalin eklendi hatıra zincirime...
artık hatıralarda kaldın sen
sadece benimsin, benim içimdesin
canlanırsın ve tekrar tekrar ölürsün...
ne seni bir başkası benden çalabilir
ne de ben seni benliğimden söküp atabilirim
nafiledir ellerimin çırpınışı, bilir gözlerim
artık birleşmez ellerimiz gerçekte
hayallerde tutar ellerim ellerini
gözlerim ağlaşır,yüreğim isyancı
o ilk sonbaharı istiyorum der
buruk yüreğim.
boştur, boş buruk hatıralar...
bak yine zamansız geldin geçtin sonbahar
yağmurlar yağdı
sensiz ıslandım sebepsiz
bir gitti bin döndü adımlarım senden yana
sıcaklığında titredi vucudum
dondu bakışlarım bakışlarında
dilim dolaştı, sesim titredi senin suretinde
nafiledir arayışlar
sevginin gerçeklere dökülmesinde
artık hatıralarda kaldın sen
sadece benimsin
benim içimde canlanırsın
ve tekrar tekrar ölürsün...

1995 sonbaharında bana ithaf edilen bir şiir...