Zamansız Şiir - Garib Çoban
Üst üste iki gökyüzü varmış gibi görünüyordu.
Ve sonra çölde, güneş yükseldiğinde, cennetin nerede bittiğini ve dünyanın nerede başladığını anlayamadım.
Hani sözün sahibi başa dönemezsin, diyor.
En başa dönemezsin, bu mümkün değil.
Yeniden başlıyorsan bile, bu başladığın yer değildir.
Bir deniz bekliyorduk. Duvara çarpıp ölmesi gibi
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
Devamını Oku
özgürlüğüne uçan bir kuşun. Anlamın
düğüm olduğu zamanlar. Bütün yaraları
denedim. Ağzımda kan tadı. Saklanacak
o su kıyısı uzakta. Dağıldım
yaşlandığım yol için. Hangi çağa gittiysem
