Zamansız Şiir - Garib Çoban
Üst üste iki gökyüzü varmış gibi görünüyordu.
Ve sonra çölde, güneş yükseldiğinde, cennetin nerede bittiğini ve dünyanın nerede başladığını anlayamadım.
Hani sözün sahibi başa dönemezsin, diyor.
En başa dönemezsin, bu mümkün değil.
Yeniden başlıyorsan bile, bu başladığın yer değildir.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
