Zülfün hançeriydi gülüşün,
Etti nefsimi paramparça,
Sakla ki cennetini…
Batmasın sine-i yarene.
Ne bileceksin ki kül olmayı
Kanım lav misali akarken,
Kayıp, derin
Mavi kuytuluklara…
İyice nasırlaşmıştı yüreğim,
Savurdu ruhunun meltemi,
Merhem oldu pareme,
Zamansız Mekanlarda…
Nil misali gözyaşın,
Vaha oldu kalbimin sahrasına…
Var mı haberin?!
İlk ve son duam olsun,
Kalsın kimse mahsur bakışlarında,
Yine de tatma Hak tecelli ettiğinde,
Kana kan içtiğim aşk badesini!..
C.K.
17.07.2016
Ankara
Kayıt Tarihi : 21.9.2023 20:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şair ile aşık olduğu insan arasında geçen bir konuşmada sevdiğine en son ne zaman mutlu oldun diye sorar, kendisine manevi olarak benzeyen birisinden aldığı cevapla irkilmiştir. Sevdiği insan ise en son 6 yaşında mutlu hissediyordum, diye cevap verir. İkisi de gözyaşlarını tutamazlar. C.K o günden sonra aşık olduğu kişinin her doğum gününde geçmişte akan mısralarla sevdiği tam 6 yaşına gelinceye kadar zaman tünelinde 2023 yılından başlayarak geçmişe yolculuk yapar ve 26 adet şiir yazar. Bu sekizinci şiirdir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!