.......Zamansız Seslenişti Vuslat

başımı göğsüne yaslayıp ağlamak istiyorum, doyasıya…

sensiz yılların özlemini unutmak
istiyorum gözyaşımda,

demiştin.

y/akıcı bir temmuz sıcağıydı
usuma düş/ün/ce sözlerin.

ne iç/ten,
ne yürek/ten s/öyle/miştin.

şaşırmıştım…

şaşırtmıştın.

varlığından habersiz
s/alınıp g i t/erken
yaşam çıkrığının ucunda...

hangi üçüncü mevki kompartımandan
yansıyan gölgemdi, pencerene…

hangi firari a ş ı k çeldi aklını!
b i l m e m k i…

küllenmiş a f i l i aşkların,
v/akitsiz yakamozu mu vurdu gözyaşına?
hırçın dalgaların çivit köpükleri miydi
dökül/en av/uç/larına…

u/mutsuz bir aşık mıydı
sevda çiçeğini eken gönlüne …

s/olgun rüyaların çerçevesinde mi
g/ördü/n resmimi..

s/öyle;

hangi İstanbul akşamının
kasvetini doladın saçlarına?

bir serap mıydı Kızkulesinden
akseden gözbebeğine …

hangi hüzzam şarkıydı
raks eden Boğaziçi gecelerinde…

hangi ebruli efkar perdesini
ara/la/dın seherde …

ben miydim nefesi yitik kaldırımlarda
rastlayan hayaline!

hemen;

bir garip sevdanın peşine
maziyi yol/edip düş/en gurbete…
sen miydin yoksa!

s/öyle;

bir anlık heves miydi sözlerin.
boynuma kement miydi, can yakan gülüşlerin.

H/ ey
H/ ay /at…

Yüreğini kap/at
S/olmasın S/onsuz hayat…

Z/amansız S/eslenişti V u s l a t.

Günay ÖZDEMİR
30 Ekim 2009 / merSİNop