Zamansız Şenlik Şiiri - Mahmut Tonbul

Uykularım gecelerden çalındı,
Avuçlarımdan kayıp dualar.
Kaç bahar dondu içimde
Yaram, yarana denk değil,
Sende biliyorsun.
Yarınsızım , zamansızım
Ücra köşelerimde saklı hikayelerim
Kendime anlattım,
Anlamadı kimseler.
Nasır gibi acı, hep tekrar eden,
Her adımda yankılanan sessiz çığlık.
Susarak yazıyorum bazen,
Yazarak susuyorum.
Yel değirmeninin gölgesinde,
Nefesimi sayıyorum.
Bugün olmasa da yarın biliyorum,
İlahi hesap kesilecek.
Adım düşecek nüfus kütüklerinden,
Belki bir gün,
Bana ait olmayan bir veda ile.
Hibe ettiğim ömrüm kefaretim olur.
Dört mevsim çiçek açar,
Toprak olurum çabucak,
İlk yağmurla yeşerir ismim, bedenim.
Biliyor musun?
Şimdi çocuklar gibi şenim...