Bu şarkı her çalındığında,
Bir meltem eser tenimi öperek.
Gözlerimin önünde anılarım salındığında,
Gülümserim acıların olmadığı bir yer düşleyerek.
Yürür ayaklarım yürür,
Bilinmezden bir arzu gizlice çağırdığında.
Tutamam gözyaşlarımı,
Bir kadın bu türküyü çığırdığında.
Sıcak kayaların arasında sararmış otlar
İnce bir patika iner köpüklü maviliklere
Kadere inanmak ne kadar acıtıyorsa
İnanmamak da acıtıyor o kadar
Bir an olsun unutmak mümkün mü?
Mümkün mü artık yaşamak kaygısız,
Hiç nefret yokmuş gibi içimizde,
Bir dosta rastlamış gibi hesapsız.
Tarif edemem bu uğursuz boşluğu,
Ağlamak geliyor içimden ansızın.
Şarkılar söylerim fakat nafile,
Bir ağıt yakılıyor içimde durmaksızın.
Kayıt Tarihi : 21.1.2024 16:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!