Hangi serseri bulut
Açtı penceresini
Ve gönderdi seni,
Yalnızlığın mekân kurduğu
O ıssız, loş odama?
Dilim tutuk,
Sözcükler firarda,
Ürkek bir kuşun çırpınışında
Çarpar yüreğim.
Ne uçmayı becerebildim,
Ne de senden kaçmayı
Ve sürüklendim
Gözlerinin girdabına.
Ve uzandı ellerimiz
Ellerim değil,
Titreyen yüreğimdi sanki
O sımsıcak ellerinde.
Bir akşam güneşinin
Utangaç gölgesi gibiydik;
Gecenin serin soluğunda
Koyun koyuna.
Ve ben,
Ben olmaktan çıktım,
Dudaktan dudağa Şahin’ce süzülen
Günahların zamansız sarhoşluğunda…
28 / 01 / 2012
Şahin Karaman 3
Kayıt Tarihi : 29.1.2021 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!