Zamansız Paradoks Şiiri - Beyza Beyza

Kaybolmuştu...
Kendine geldiğinde
Tuhaf düşüncelerde
Dipsiz hayallerde buldu kendini
Sanki yüzercesine uçuyordu
Koşan ayakları değil, kanatlarıydı sanki
Rüyalar dehlizinde boğulacakmış gibi geldi
Sonunda sıkılmıştı
Yolunu arıyor,
Gerçek üstülükten
Gerçeğine dönmek istiyordu
Bir türlü yapamıyordu...

Heryeri 'O' görüyordu
Yoksa 'O' mu heryeri kendi görüyordu
Şaşırdı...
Karar veremedi...

Zamanda bir garipti
Yelkovan akrebi kovalıyor ama
Hiçbirşey değişmiyordu
Zamansız bir paradokstaydı...

Anladı...
Sonra geçmişindeki 'o gün'e rastladı
Orada olma, kaybolma amacını kavradı
Ve ilelebet o günde yaşadı...

Dünde buldu
Bugününü reddetti
Yarınını hiç düşünmedi...

(24/12/2003)