Zamansız ölümleri yaşıyorum
gidip gelen habersiz!
Çocuklar sek sek oynuyor sokağımızda;
Bir, iki, üç...
Yüzünün tebessümünü yansıtıyor filizlenmiş çoraklar.
Dört, beş...
Avuçluyor kaynağından ırmağı.
Altı...
Güneşin doğuşunu gelin gözlerinde seyredin.
Ve yedi, sekiz...
Savaşın zaferini tadanlar anlayamaz
oyundaki taşın taşıdığı zaferi!
Hangi mevsimde doğduğumu anımsamıyorum
hangi mevsimde öleceğime kırar kılarken!
Ağıtlarımı martılar dizerken ardımdan
bırak, ey İsrafil sur'unu,
kırlangıçların sesiyle uyanmak isterim mahşerde!
Cenneti ardında bırakan çocukların oyunundayım;
sek sek oynuyor çocuklar sokağımızda.
Zamansız sevdaların sancısıyla
zamansız ölümleri yaşamaktayım
Mevsiminde rüzgar bile esişini bilmezken!
(2003 - İst.)
Kayıt Tarihi : 10.8.2006 23:23:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Torlak](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/10/zamansiz-olumler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!