Zamansız Ölüm Şiiri - Kimsesiz Penaber

ulu bir çınar gibi iken benim bedenim
nere gitsem peşimde zamansız ölüm
içimde bir kor ateş yanıyor tenim
peşimi bırakmıyor zamansız ölüm

nere kaçsam bulacaktır sonunda beni ne çare
kalbim yerle bir olur gönlüm ise avare
kurtuluş yok ecelden veda ederim yare
bilinmeze sürükler beni zamansız ölüm

kan dolacak gözlerim titreyecektir elim
kaçamam bir yerlere gelir ise ecelim
ruhum gider bu dünyada cansız kalır bedenim
ferman salmadan gelir zamansız ölüm

sıkar beni ellerinde bakmaz gözümün yaşına
haber salmadan ansızın birgün çıkar karşıma
ben ölürsem sevdiğim kalır mısın bir başına.?
ruhumu alır benim gider zamansız ölüm....