Zamansız Hayat Şiiri - Mehmet Özkılınç

Yalnızlığımı bir anlık unutabilsem
Eski günlerimi anımsayıp hayeller kursam
O zamanı unutmadığımı bir görebilsem
Sıcak, samimi, sevgi dolu zamanı
Hayelimdeki zamansız hayat gibi

Zaman ilerledikçe dünyamı kara bulutlar kablar
Umudum mum alevi gibi dalgalanır
Doğmayacak güneşin batışını andırır
Ve o anda zamana, dur demek isterdim
Zamana meydan okur gibi

Hiç anlayamadın güneşin niçin battığını
Batıpta yerini karanlığa bıraktığını
Bir daha doğmayacakmış gibi terkettiğini
Güneşimin beni terkettiği zaman gibi
Anlamsız olan zamansız hayat gibi

Elimde olsaydı zamansız bir hayat isterdim
Zamansız hayatın sevgi dolu günlerini
Hüzün, nefret ve kinin olmadığı bir zamansızlığı
Zamansız hayatın sevgi dolu günlerini
Hayelindeki zamansız hayat gibi

Zamansız hayat yaşamımda hiç olmadı
Aslında yalnızlığımın bir eseriydi bu
Manasız heceler yazmış olsam bile
Aklımdan geçenler buydu sadece
Nedenlerin nedenini bilmediğim gibi
Zamansız bir hayat ister gibi...

31/08/2002