Yaşam mı boş, ben mi bilemedim!
Birgün olsun, hiç gönülden gülemedim.
Ben mutsuzken, mutsuz insan göremedim.
Neyleyeyim, vakitsiz gelen baharı...
Dert vardı, derman yoktu; dünyamda.
Bir batağa düştüm, battım battım da.
Karanlığa biraz ışık tuttum da.
Neyleyeyim, sönüp yanan ışığı...
Hedef, her zaman bana uzaktı.
Hayallerim, teker teker hep battı.
Benim dünyam, birden bire karardı.
Neyleyeyim, bu zamansız hayatı...
Kayıt Tarihi : 16.11.2013 18:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)