Zamansız Hayaller Şiiri - Yakup Icik

Koyu mavi göğe düştü, çırpınır durur hayallerim
Venüs koynunda vakti dar zamansız düşünceler
İçimde ağlaşır bir naif dünya, sitemlerlerle sana
Haykırır dururum sessiz, kimsesiz meçhullerde
Umutsuz yarınlara boynu bükük salınıyorum yine.

Kalmışım bir köşede sanki koca evren daracık
Bir ben miyim yoksa, kalleş felekle aramız açık
Tutkularım sicim sicim, şu sağanak gözlerimde
İçime batıp ukte kalan her bir şey renginde gri
Salınıyorum uçsuz bucaksız bir boşlukta öylece.

Her daim yazdığım satır arasında sen varsın
Göremesemde bir an gül yüzünü, sana akıyorum
Biriktigim bir bendim sensin, tastığım oluyorsun bazen
Doluyorum gözlerim nemli nemli, anlamıyorum ağlıyorum.

Acılar yüzümde buruk tebessümlere dönüşse de
Dayanabilme gücünü yine senden alıyorum
Gemleniyorum mazinin kollarında mutluluklara
Lakin; caddeden bir korna sesi alıyor seni benden.