Su düşüyor usuldan yollara
Tespih taneleri şakırdıyor peşinden
Islak toprak kokusu değiyor burnuma
Zaman,adım adım kayıyor gözlerimin önünden
Seher vaktinde kayıp seyyah
Sokakların kuytularında saklanan ninni
Açılmaz kapılarda bekleyen sabah
Ölüm,yarınlara gizliyor kendini
Bir elveda hüznü var bakışlarında
Gökyüzündeki bulutları temizliyor gibi elim
En dik yokuşların sonunda
Kara tahtada kalan tebessümlerim
Selvilerin altına uzanıyor zamansız gölge
Bir çift göz sarılıyor uzaktan boynuma
Sakladığım bilyeler kayıyor elimden yerlere
Toprak düşüyor zeminden koynuma.
(Bursa-2015)
Mehmet FındıkkayaKayıt Tarihi : 15.9.2015 18:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Fındıkkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/09/15/zamansiz-golge.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!