Zamansız Gitmeler Şiiri - Ayşe Manav

Ne çok gitmeler yaşadık ömür yolunda
Kal diyemeden yutkunduk bir hıçkırıkta
İçimizde yangın arta kalan boşlukta
Sustuk alabildiğine yutkunduk her haykırışta

İhanet kurşunu yaktığında her teni
Bir volkan kaynar ateş yakar yüreği
Sararmış bir resme uzaktan bakar gibi
Gittiğin cennetin gün gelir kavurur seni

Ah yollarına baktığım sevdiceğim
Bir tebessümle gülen acı yüzüm
Kayan yıldızda yüreğime dökülen hüzün
Her gece gökyüzüne dizilir sızım

Ne çok gitmeler yaşadık ardından bakarken
Bir esintide döküldü düşler dalından
Uçuşan yapraklar gibi ömrümüzden
Zamansız kaydılar gökyüzünden.