Zamansız gidişler Şiiri - Rabia Balaban

Zamansız gidişler

Zamanın derinlikleri içine düşmüş kaybolmuş ömürler birikintisi bir yüz yıl. Kaba kütük duruşlu insanlar ordusu. Üçkâğıtçı ermişlerin, kara kesişlerin, haram ekmeklerin, katran gecelerden mat mavi gündüzlere taşınan fahişelerin, hırsızların, sapıkların, çetelerin, katillerin takdir gördüğü, paranın her türlü pisliğin üstünü örttüğü bir yüz yıl.

Korkuyorum

Ey ömrümü zamansız terki diyar edenim

Çocukluk kahramanım

Ömrümdeki tüm ‘en’lerim

Tanrıya iman edercesine sevdiğim

Adam gibi insan olmanın hazzını bana hissettirenim

Madem gidecektin niye geldin

Beni sensiz baş edemiyeceğim bu yüz yıla kendi ellerinle teslim ettin.

Yoksa sende onlardan biriydinde benmi fark edemedim…