Zamansız Esen Rüzgar Şiiri - Nadide Çiçek

Yürüdüm yol boyunca
Güneş batmaya yakındı
Gökyüzünün kızıllığı
Gülleri utandırmıştı

Derin bir nefes aldım
Unuttum tüm olanları
Düşündüm yalnızca
Anı ve yaşadığımı

Bir rüzgar esti birden
Korktum kaçmak istedim hemen
Ellerim titredi midemde kelebekler
Zamansız esti oysaki, birden

Unuttum sokakları
Rüzgarın esintisini
Çok yanlız kalmışım
Yoksa titrer miydim böyle bi'

Hatırlattı bana o rüzgar
Aklımdan gelip geçenleri
Tekrar üşüdüm tekrar
Yine gel zamansız esen rüzgar