zamansızım, dermansızım
hiç acelem yok
bekliyorum, bekleyeceğim
bekliyorum düzelir diye
bekliyorum düzelir dünya
düzelir insanlar diye
hiç acelem yok
küresel ısınma belki durur
yüreğimin yangınları belki zamanla soğur
zamansızım, dermansızım
hiç acelem yok
katık ediyorum elimdekileri
sanki son damla suyum,
son lokmammış gibi
çıktığım yollar çakıl
yürüdüğüm yollar diken
parçalansa da tabanlarım
bu yollarda dönmeden
gidiyorum, gideceğim
bekliyorum düzelir diye
bekleyeceğim
hiç acelem yok
insanları artık anlamaya çalışmayacağım
neyi, neden yaptıklarıyla ilgilenmeyeceğim
kendimi dinlemeyeceğim hiç
çünkü hep o içimdeki ses
başkalarından yana
sahipsizim, kimsesizim
içimdeki ses bile
sahip çıkmıyorsa bana
neyleyeceğim
bekleyeceğim belki bir gün
düzelir her şey
insanlar...dünya...sevgisiz, duygusuz kalpler...
zamansızım, dermansızım
yine de bekleyeceğim
hiç acelem yok.
27/02/2009
saat::1240
Kayıt Tarihi : 27.2.2009 12:44:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!