Zamanın dahi zamana sığmadığı bir hayatın içinde.
İçimdeki ağlayan çocuğu susturamayacak kadar aciz.
Seni sade, seni sende yaşayamayacak kadar deli.
Yokluğunda suskun, yokluğumu hissettirmeyecek kadar da hastayım.
Ruhum dar, kafam duman,
Artık yolcuyum her an…
Şairinde dediği gibi.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta