Zamansız Ayrılık Şiiri - Mehmet Sıddık Kaya

Sevdamızın çayırlarında at koştururken,
Hesaba katmamıştık ölümü.
Azrail’e yakalanacağımız gelmemişti aklımıza,
Düşünememiştik ayrılığı,
Aynı vahada birer fidandık,
Birlikte çiçek açmıştık, birlikte olgunlaşacaktık.
Zamansız ayırmıştı bizi ölüm.
Bu nasıl bir sancıymış,
Ne yamam bir acıymış,
Ruhum kanıyor…
Yanardağlar gibiyim,
Her yanım ateşler içinde.
Sensizliğin lavları akıyor üzerime,
Cehennemin gümrük kapısındayım sanki.
Yüreğim yanıyor,
İçim sızlıyor…
Yokluğuna ağlıyor düşlerim.
Şimdi sensiz ben ne yaparım.
Artık kabuk bağlamaz yaralarım.
Oysa ne çok şeyi birlikte hayal etmiştik,
Ne çok şey istemiştik bu hayattan.
Sığmamıştık dünyaya,
Düşlerimizi sığdıramamıştık.
Şimdi birlikte düşlediğimiz sevdanın cayırlarında, ölümü bekliyorum
Ölümün gölgesinde, sana varmak için yaşıyorum.
Biliyorum sensiz geçecek bir ömürle bedenim çürüyecek.
Biliyorum beni sensizlik öldürecek.