Zamansız Ayrılık Şiiri - Muhammet Yorulm ...

Buğulu camlar ardına gizlenmiş hüzünlerim var
Sessizliğimin ardında büyük bir çığlık kopuyor
Yüreğim feryad figan ediyor, bulutların gözleri yaşlı
Avazımın çıktığı kadar susuyorum, sustukça içimde fırtınalar kopuyor!

Fırtınalar koptukça içimde; seni anıyorum
Senden bir iz arıyorum, yüreğimin başkentinde!
Bir sessizlik çöküyor sensiz karanlığıma
Sonra yine seni haykırıyorum sessiz çığlıklarımla

Gün doğuyor sen doğmuyorsun sensiz geçen sabahlarıma
Gün geceye dönüyor; katran kara oluyor yalnızlığım
Gezerken bir akşamüstü senin serabını görüyorum
Sonra yine gidiyorsun her zaman olduğu gibi...

Senin gölgende dinlenmek, senin gözlerinde kaybolmak isterdim
Oradan oraya savuruyor beni, sensiz esen rüzgar
Gözlerim bir buluta ilişti, aynı sana benziyordu
Seni çizmişti grileşmiş hüznü baz bulutlar

Yere düşen her damla yağmur sen kokuyordu
İçime çekiyorum senin toprak kokunu
Adım adım yaklaşırken sana doğru
Yine seni özlüyorum, yine sana şiir yazıyorum

Yalnızca ben değil! Kınalı kuzun da seni özlüyor
İştahı yok, çok zayıfladı, sanki gittiğini biliyor gibi!
Kızma bana ne olur, o beni değil seni istiyor
Zamansız ayrılık diyorum sevgili, sadece seni değil bizi de öldürdü