Servis geldi mi yoksa geçti mi
seslendiler de ben mi duymadım hiç bilmiyorum.
bir sürü insan sabahın köründe
ama benim gözlerim var görmüyorum.
kalabalık heryer otobüsler,caddeler
ama benim kulaklarım var duymuyorum.
ne zamandır bu duraktayım onu da bilmiyorum.
omuzumdan çanta düşüyor.
ellerim var ama uzanamıyorum.
bir ara durağa bi çöpçü geliyor.
bi ayaklarınızı çekin de süpüreyimdiyor
ne kadar seslendi bilmiyorum
sonra gittiğini gördüm küçülmüştü
bir ayağımı yere attım
bir adım attım sonra
biraz bocaladım ama sonunda oldu yürüyorum
yüzümde ufakta olsa bi gülümseme
ne zamandır gülmüyordum bilmiyorum.
kalabalığın içine daldım.
imdat demek geldi içimden
ama sadece yürüdüm.
yalnış yollara girdim,geri döndüm
akşam iyice bastırdığında buldum evin yolunu
oysa bugün işlerim vardı,toplantım,seminer,terziye gidilecekti....
herşeyim yarım kaldı işlerim,bir yanım
zamansız geldi ayrılık hem de çok
bundan sonra nasıl toparlanır insan
inan hiç bi fikrim yok
yapıcaz işte bişeyler
bak gülüyorum yok yok gözüm sulandı sadece
sinek herhalde
zamansız geldi ayrılık ama benim şimdi zamana çok ihtiyacım var
yaralarımı sarıcam seninle,eksik yanımı tamamlıycam
ne olur sen de azıcık uğrama zaman
geldin mi çok kal
Zuhal KİLERCİOĞLU
05.10.2011 İtalya
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta