Zamansız Aşk Şiiri - Hasan Karahisar

I
Dikeninden kaçarken gülün,
Zehirli sarmaşığa tutundu gönlüm.
Germişti yayını;
Aşk okunu zamansız fırlattı,
Takılınca çelmesine feleğin.

II
Tutuşmaz yürek,
İçse de aşk iksirini.
Yakamaz buseler,
Oynatamaz yerinden,
Manivela olsa da
Geride kalan cansız,
Cürümsüz bir beden.

III
Gönlüm takılı kalmış,
Dikenine
Ruhumu kanatan gülün.
Kokusuna hasret tenim,
Bekler tomurcuklarını.

IV
İsterdim ki kalbimde
Sarmaş dolaş olsun,
Rengarenk gül motifleri.
Boy boy tomurcuklarımız
Gönlümüzde yer bulsun,
Aşk sayfasında büyüsün;
Kimseye açmadığımız.

V
Yılışık sarmaşık bırakmaz,
Sarmış ruhumu dıştan içe,
Çevirmiş gönlümü aşksız bir hiçe.
Esiri olmuş bu beden;
Habersiz zerk ettiği zehirden.

VI
Dilerim kan tükürsün;
Sahip olduğu beden.
Yâr olmasın ona da
Güle yar etmedi madem.

İstanbul, 15.06.2006