Gönül bahçesinde açan bir gül gibisin,
Fakat mevsimi değil, kış ortasında solmuşsun.
Zamansız bir aşka tutuldum ben sensiz,
Kalbimde bir yara, derin derin kanamış.
Rüyalarımda seni görürüm her bir gece,
Uyanınca yokluğun batar içime.
Sensiz geçen günler, uzun bir matem,
Gözlerim seni arar, her sokakta, her köşede.
Ne yazsam, ne söylesem, manasız gelir,
Bu aşkın ağırlığı, beni yere serer.
Kalbimde bir fırtına kopar sürekli,
Sensizlik denizinde, ben bir damla gözyaşı.
Belki de kaderimiz böyledir bizim,
Birbirine âşık iki ruh, fakat zamanımız geçmiş.
Kaderin cilvesi, bizi ayırmış,
Gönlümde bir yara, sonsuza dek kalmış.
Belki bir gün karşılaşırız, göz göze gelirsek,
O an kalbim duracak, nefesim kesilecek.
Fakat susacağım, hiçbir şey diyemeyeceğim,
Sadece gözlerimle konuşacağım.
Bu aşkın acısı, ömrüm boyunca benimle olacak,
Sensiz geçen her gün, bir veda olacak.
Belki de bu aşk, bir sır olarak kalacak,
Gömülü kalacak, kalbimin en derin köşesinde.
Zamansız bir aşka tutuldum ben sensiz,
Bu acı, ömrüm boyunca benimle olacak.
Belki bir gün kader bizi birleştirir,
O güne kadar, sensizliğe alışacağım.
Yasin Gençkol
Kayıt Tarihi : 11.8.2024 21:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!