Sonbahar yaprakları dökülmüş sokaklara
Ağaçlar yorgun, boyun eğmiş fırtınaya
Dışarıda koşuşturan insanlar dönüyor yuvasına
Sokak kedileri sessiz sığınmış kuytulara
Ben dört duvar arasında, pencere arkasında
Hüzün mevsimine takılmış yalnızım buralarda
Yapraklar dökülürken yüreğin ıssızına
Yollarımız burada ayrılıyor,
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Devamını Oku
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta